من و پسرم

لاکی مهربان نام لاک پشتی است که یک روز برای استفاده از برنامه های فرهنگسرای اشراق به باغ اشراق آمده بود. من هم آنرا با خود به خانه آوردم و پسرم هدیه دادم . و آداب رعایت حقوق حیوانات را آموزش دادم . ولی این پسر مهربان کمی محبتهایش را بی اندازه دریغ میکرد، طوریکه لاکی اجازه داشت به راحتی در خانه بچرخد ... و از ترس اینکه مبادا پایمان را رویش فرود نیاوریم ،  مداام استرس به جانم می افتاد . بعضی وقتها هم ساعتها دنبالش میگشتیم و زیر مبلی ، کنج دیواری پیدایش میکردیم ، تازه پسرک حرف شنوی من حتی لاکی را به راههای مختلف هدایت میکردو برای زودتر رسیدن به مقصدش اورا مدام بلند میکرد و روی  زمین می کوفت . تا جایی که دیدیم لاکی دچار افسردگ...

عید سال 1393 هم رسید ... سال قبل اما برای من سال خوبی بود و جز از ان دسته سالهای زندگیم که فراموش نخواهم کرد، اتفاقات خوب و مهمی  دراین سال برای خانواده ما رقم خورد. اول از همه اسباب کشی که با نقل مکان به خانه خودمان به  همان محله قدیمی که مارا بسی خشنود کرد.  دوم قبولی  دانشگاه در رشته کارشناسی ارشد علوم ارتباطات که آنهم  مرا  بسی بیشتر خشنود کرد.سوم شنیدن خبر عمه شدنم . تصمیم برآن شد که امسال عید را مانند سالهای پیش طی نکنیم و تریپ آرامشی برداشتیم ، یکجا مستقرشویم ...و به جبران ماههای سال که همدیگر و خسته می بینیم ، یه دل سیر همدیگر و دید بزنیم ...سه تایی ...  کنار دری...

جا...به ... جایی...اسمش روشه ...شاید بکی از لغاتی باشد که آفریننده اش زیاد به مخش فشار نیاورده تا کلمه جدیدی جای ان بگذارد ... شاید یکی از اتفاقات بزرگ و خوشایند امسال جابه جایی محل سکونتمان بود ، آن هم به چه جایه جایی  !! در یکی از روزهای آبان ماه در سال 92 مابه منزل جدید نقل مکان کردیم ، خانه ای در محله قدیمی و با خاطرات رنگارنگ ، شاید نزدیک 15 سال پیش بود که در این مکان و نه خانه فعلی زندگی کردیم ، روزهای خوش و بدی را در این خانه داشتیم . حس خوبی می دهدکه از کنار دیوارهای همان کوچه می گزری... که همیشه می گذشتی در نوچوانی ...انگار تمام آن دیوارها پراز خاطره اند.اینجا همان مکانی بود که اتفاقات خوبی برایمان رقم خورد.دانشگاه، تجربه...

یکی از همین روزها   ...

دونفره بودن حس خوبی است چه از نوع زن و شوهرش چه از نوع دو تا دوست صمیمی و چه مادر و پسر. زن و شوهرکه حس خاص خودش را دارد ،‌خوشگذروندن با یه دوست صمیمی و قدیمی هم به کنار ، اما وقتی در کنار پسرت دو نفره می شوی حس  جدیدی است که جنسش باآن دوتای دیگر  کمی فرق دارد . من این حس را همین  روزها بود که تجربه کردم  در یکی از روزهای گرم ماه مرداد ،  یعنی درسن ٣ سال و نیمگی متین  .. صبح  در کنار هم و بعد از یه خواب درست و حسابی  و با تا بش اولین اشعه خورشید بیدار شدیم ... به دور از هر گونه استرسی ... وبعد از خوردن  یه  صبجانه گرم  و عالی و کلی  تیپ زدن جلوی آیینه   زدیم ب...

مردی  آمد ...مردی با کلید آمد ...در یکی از  روزهای  گرم مردادماه ... با محاسنی سپید  و چهره ای آرام ، محکم و قوی راه می رفت  ،  از  سخنانش بوی  صلح و دوستی می آمد،  در لبخندهای هر از چند گاهش ردی از تمسخر نبود ، کوتاه و شمرده سخن می گفت و نگاهش از پشت آن عینک گیرایی خاصی داشت .   قرار است با آمدنش اتفاقاتی بیفتد... قرار است با آن کلید طلایی بزرگ ، قفل های بزرگ را بگشاید ، قرارا است کارهایی کند کارستان.  همه منتظرنشسته اند و چشم دوخته اند به او . خیلی ها آرزروهایشان را از او طلب می کنند. اعتدال را شعار می دهد و تدبیر و امید را به کمک فرا خوانده است . پسرم، اینها را برای تو می نویس...

یکی یکی اسمها را از پشت بلندگو اعلام می کنند ...بچه ها هم در جای خود قرار می گیرند .داور فریاد می زند همه در جای خود... نفس ها در سینه حبس شده  ...آماده ...1...2...3 سووووت . اینجا مسابقه ای پرهیجان و  دیدنی برگزار می شود و تشویق کنندگان آن هم مامان و بابا ها هستندو  شرکت کنندگان آن کودکان 3تا6 ساله هستند که با سه چرخه هایشان آمده اند. با صدای سوت داور بعضی بچه ها تازه به خودشان می آیند که باید پا بزنند .بعضی ها هم که زرنگ تر بودندبه سرعت باد پا می زنند و به خط پایان می رسند.بعضی ها هم به هم می خورند و گیر می کنند حالا بیاو درستش کن . متین هم  یکی از شرکت کنندگان بود و گروهی م...

اتاقک کوچکی است درباغ قدیمی قجری ...درمنطقه شمال شرقی تهران ...درحیاط پشتی فرهنگسرای اشراق و به دور از چشم همه ... زیر سایه درختان...و آب و زلال شفافی است که از کنار آن می گذرد. وقتی از کنار آن رد می شوی ... آن پرده های آویزان صورتی وآن همهمه و صدای بازی بچه ها گویای همه چیز است . اینجا شیر خوارگاه است ...محلی که قرار است خانه دوم باشد برای تو و تو به دور از من یادبگیری خودکفا بودن را ... مادربزرگ مهربانی داشتی که مهربانیهایش زبانزد خاص و عام بود...و آنرا از غریبه و آشنا دریغ نمی کردو اگر بود کنارش بودی ...مواظبت بود و از آنجایی  که تنها نوه در خانواده مادری ات ...

آخرین روز سال است  و من هنوز  هم در گیر خانه تکانی ام .قصد داشتم  امسال را بی خیال سنت های پسندیده و رسوم خانه تکانی بشم . ولی از آنحا که این سنت ها ریشه در خون و رگ ما دارد در این روزهای آخر تصمیمم عوض شد و ترجیح دادم که با خانه تمیز و خوشبو به استقبال نوروز بروم  و همین امر باعث شد تا این سنت پسندیده بسیار طولانی شود  و تا نزدیکی های سال تحویل هم ادامه پیدا کند و همه خانواده را درگیر کند.   ... و در این گیر و دار ، فرصتی  فراهم آمدکه کمی  هم به دور از کارو مشغله و بچه داری و فارغ از هیاهو ها و اون بدو بدوها کمی با آسودگی  برروی تخت دراز بکشم و ...